Het lichaam is een intelligent systeem dat van nature zelfregulerend werkt. (Vroegkinderlijk) trauma kan dit zelfhelend vermogen echter ontregelen. Hoe kunnen we het lichaam ondersteunen om zijn zelfregulatie te hervinden? Hoe kunnen we die delen van onszelf integreren waarmee we door trauma, groot of klein, minder in contact staan? En als een rivier onze ‘meertjes’ verbindt, kunnen we de gezondheid van mijn ‘meertje’ los zien van de gezondheid van het jouwe?

Binnen en tussen miljarden organismen vindt voortdurend een verfijnde communicatiestroom plaats: binnen die organismen zelf, tussen mensen en andere levensvormen, tussen lichaam en geest. Dit geldt voor families en vriendschappen, maar ook voor onze relatie met het grotere levensweb.

Net zoals het ritme van een gezond hart nooit volledig regelmatig en voorspelbaar is, kan ook gezondheid op bredere schaal worden gezien als een dynamisch evenwicht, voortdurend in beweging en in relatie tot zijn omgeving.

Voor iedereen die zin heeft om mee die interactie tussen mensen, systemen, gehelen, lichaam en geest te verkennen. De ’tussengebieden’: de plekken waar beweging mogelijk is, waar nieuwe mogelijkheden ontstaan. Om samen met een ‘systemische’ bril naar gezondheid te kijken via oefeningen en opstellingen die worden verweven met inzichten in een systemische kijk op gezondheid.